حضرت امام (ره) تأکید میکنند فقهای جامعالشرایط از طرف معصومین نیابت در تمام امور شرعی، سیاسی و اجتماعی دارند و تولی امور در غیبت کبری موکول به آنان است....
حضرت امام (ره) تأکید میکنند فقهای جامعالشرایط از طرف معصومین نیابت در تمام امور شرعی، سیاسی و اجتماعی دارند و تولی امور در غیبت کبری موکول به آنان است.1
این قید “مطلقه” را معصومین (ع) به ولایت فقها پیوند زدهاند. کسی هم جز آنان نمیتواند این وصف و بلکه اختیار را از فقهای جامعالشرایط بگیرد.
نقص قانون اساسی نیز در سال 1368 طبق دستور حضرت امام (ره) توسط شورای بازنگری قانون اساسی برطرف شد و در اصل 57 کلمه “ولایت امر” به “ولایت مطلقه امر” تغییر یافت. متن اصلاحات و تغییرات و تتمیم قانون اساسی طی یک همهپرسی در تاریخ 6/5/1368 به تأیید ملت ایران رسید و عملاً “ولایت مطلقه فقیه” به صورت قانون درآمد. این اصل بر اصل 110 قانون اساسی حکومت دارد.
براساس اصل 57، ولایت مطلق است. بیان اختیارات در یازده بند در اصل 110 -با این حاکمیت - حصر را نمیرساند. هر حصری احتیاج به مفهوم مخالف دارد و اصل 57 مطلق است.
بنابراین شرعاً، عقلاً و قانوناً ما به ولایت مطلقه فقیه معتقد هستیم. امام بزرگوارمان نیز براساس استنباط فقهی و با دلیل عقلی و شرعی میفرمایند: “کلیه امور مربوط به حکومت و سیاست که برای پیامبر و ائمه (ع) مقرر شده، در مورد فقیه عادل نیز مقرر است. و بر همان اساس ما معتقدیم: هیچ قانونی بدون اجازه ولی فقیه اعتبار و مشروعیت ندارد و تمام شؤون حکومت با اجازه او اداره میشود.
را‡ی مردم نیز به قانون اساسی زمانی ارزش مییابد که با مهر و امضاء ولی فقیه همراه باشد. آن ولی فقیه، امام خمینی(ره) باشد یا حضرت آیهاللهالعظمی خامنهای فرقی نمیکند.
امام میفرمایند: اگر نظامی براساس اذن ولی فقیه و نصب ولی فقیه سر کار نیاید، طاغوت است.2
اگر رییس جمهور هم از طرف ولی فقیه نصب نشود، طاغوت است. ولی فقیه دارای کلیه اختیارات حکومتی پیامبر اعظم(ص خواهد بود و حکومت وی شعبهای از ولایت مطلقه رسول الله (ص) و یکی از احکام اولیه اسلام محسوب میشود که بر تمام احکام فرعی حتی نماز، روزه و حج تقدم دارد. او هر جا مصالح جامعه اسلامی ایجاب کند میتواند در چارچوب موازین شرع و مبانی اسلامی اِعمال ولایت کند. ولی فقیه بر همه امور و مسائل حکومتی اشراف دارد و همه امور در پرتو اذن و اجازه او مشروعیت مییابند.
به فرموده امام (ره) فقها اوصیای دست دوم رسول اکرم (ص)هستند و اموری که از طرف رسول الله(ص) به ائمه (ص) واگذار شده، بر آنان نیز ثابت است، و باید تمام کارهای رسول خدا(ص) را انجام دهند.3
این حقیقت را “ولایت مطلقه فقیه” میدانیم و معتقدیم “فقیه” در زمان غیبت کبریَ، چونان پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) حق تسلّط و تدبیر و تصرف در شؤون زندگی مردم را دارد.
ادامه دارد
پی نوشت ها
1. همان، ص 237
2. همان، ص 9، ص 253